ο ανάποδος άνθρωπος 6

ὕπνῳ καὶ θανάτῳ διδυμάοσιν

Ιλιάδα, Π, 672

Πίσω στο σπίτι του ο ανάποδος όρμησε με μανία πάνω στη βιβλιοθήκη του, την οποία και έριξε κάτω, μ' όλα τα βιβλία και μαζί με ένα σωρό χαρτούρες που είχε μαζέψει σε μια περασμένη εποχή. Πρόλαβε να τραβηχτεί εκπαιδευμένος καθώς ήταν και έτσι είδε το μεγαλειώδες και πανάθλιο θέαμα της πτώσης, και πρόλαβε να σκεφτεί τον άναρθρο ήχο που το έπιπλο θά κανε προσκρούωντας στο πάτωμα, κι ένιωσε σαν το Θεό του κεραυνού - του άναρθρου κεραυνού. Αμφέβαλλε αν θα ερχόταν κανείς από την πολυκατοικία να δει τι έγινε. Ζούσε στο ισόγειο. Κι όντως κανείς δεν ήρθε. Ήταν ακόμα πρωί και δεν είχε πάει στη δουλειά για δεύτερη μέρα, που σήμαινε ότι δεν είχε πια δουλειά - εκτός κι αν ο ανάποδος αναποδογύριζε τα μέσα έξω.

Αυτό με τη δουλειά καθόλου δεν τον πείραξε, μόνο που θα χρειαζόταν να τηλεφώνησει σε γνωστούς του να του βρουν κάτι, αλλά όλο αμφέβαλε για τον αν θα έπρεπε πρώτα να βάλει μια τάξη και μετά να προσπαθήσει να βάλει περισσότερη τάξη, ή αν κάποιος θα μπορούσε όντως να βάζει τάξη γενικότερα έχοντας ένα πάτωμα τόσο ακατάστατο. Γι αυτό και προτίμησε να τηλεφωνήσει στο κατάστημα με τα τατουάζ. Του άρεσε να κλείνει έγκαιρα ραντεβού για τα πιο ασήμαντα πράγματα.  Αυτό του το είχε μάθει μια πρώην φιλενάδα του, η οποία, όμως, έκλεινε ραντεβού και για τα πιο σημαντικά, αυτό όμως ήταν ένα μαθησιακό σύνορο που ο ανάποδος ποτέ δεν πέρασε.

Και παρ΄ολ΄ αυτά τα χαμένα ραντεβού, ο ανάποδος άνθρωπος είχε καταφέρει να απελαθεί από διάφορες επικράτειες ήδη χιλιάδες φορές στη ζωή του, και αυτή είναι μια από τις βασικές αιτίες για τις οποίες περπατούσε στα ταβάνια. Δεν έλειπαν, λοιπόν, από τον ανάποδο τα χαρίσματα, εκτός κι αν κανείς τον έβλεπε υπό το πρίσμα της ιστορίας, από την οποία ο ανάποδος είχε αποκομίσει ανάμικτα συναισθήματα, επειδή ακριβώς αυτή προτιμούσε τα πατώματα.

Πέρασε το υπόλοιπο της ημέρας επιβάλλοντας στα μάτια του να σκανάρουν γραπτά κείμενα ήσσοντος σημασίας, και αποκοιμήθηκε . Το άλλο πρωί ξύπνησε απ΄τον βαρύ ύπνο με το συναίσθημα ότι ό,τι κι αν ευχόταν θα γινόταν αληθινό. Σκότωμα τα πρωινά.